Author: Admin

ผู้คนส่วนใหญ่มักจะรู้แล้วว่าศิลปวัฒนธรรมของภาคเหนือมีวัฒนธรรมร่วมหรือคล้ายคลึงมาจากอาณาจักรล้านนาในอดีต อาหารพื้นเมืองของภาคเหนือก็ได้รับวัฒนธรรมร่วมอยู่ด้วย โดยอาหารพื้นเมืองภาคเหนือจะมีปัจจัยที่ทำให้อาหารพื้นเมืองแตกต่างจากภาคอื่นเลยนั้นคือสภาพภูมิประเทศ และภูมิอากาศ เนื่องจากที่ตั้งของภาคเหนือตามลักษณะทางภูมิศาสตร์ก็จะเป็นเทือกเขาและภูเขาสูงเป็นส่วนใหญ่และเป็นป่าทึบ อาหารพื้นเมือง ของภาคเหนือจะมีวัตถุดิบในการประกอบอาหารโดยมีผักเป็นส่วนประกอบหลัก ลักษณะเด่นของอาหารพื้นเมืองภาคเหนือ โดยเอกลักษณ์ของอาหารเหนือก็คือ อาหารภาคเหนือจะไม่นิยมใส่น้ำตาล แต่อาหารนั้นจะได้จากส่วนผสม ที่นำมาทำอาหารก็คือ ผัก โดยนำผักพื้นบ้านที่มีประโยชน์มาเป็นส่วนประกอบ ยกตัวอย่างเช่น ผักแค บอน หยวกกล้วย ผักหวาน เป็นต้น …

เครื่องแต่งกายแบบพื้นเมืองของภาคเหนือ เป็นตัวบ่งบอกของคนในแต่ละถิ่น สำหรับในเขตพื้นที่ภาคเหนือซึ่งเคยเป็นส่วนหนึ่งของอาณาจักรล้านนา ในอดีต ที่เป็นอาณาจักรที่กว้างใหญ่และครอบคลุมไปใน ๔ ประเทศได้แก่ ไทย , เมียนมาร์ (พม่า) , ลาว , และจีน ในปัจจุบัน ดังนั้นคนท้องถิ่นในแต่ละพื้นที่ มีผู้คนหลากหลายชาติพันธุ์อาศัยอยู่ เช่น ไทยวน …

     ฟ้อนที (ฟ้อนร่ม) โดยคำว่า “ที” หมายถึง ร่ม เป็นภาษาไต (ไทใหญ่,ไทลื้อ) ใช้เรียกในพื้นที่จังหวัดแม่ฮ่องสอน ฟ้อนทีจะมีการแสดงในหลายจังหวัด ในภาคเหนือและมีความแตกต่างกันไปแต่ละจังหวัดฟ้อนทีของจังหวัดแม่ฮ่องสอนนิยมใช้รูปทรงสวยและใช้อุปกรณ์ประกอบการรำและลีลาในการรำ เป็นผลงานจากวิทยาลัยนาฏศิลป์เชียงใหม่ จัดแสดงในงานนิทรรศการและการแสดงศิลปวัฒนธรรมของสถานศึกษาในสังกัดกองศิลปศึกษา กรมศิลปากร เพื่อเทิดพระเกียรติแด่สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์พระบรมราชินีนาถ พระบรมราชชนนีพันปีหลวง ในวโรกาสทรงเจริญพระชนมายุครบ ๖๐ …

     ฟ้อนขันดอก” เป็นการแสดงนาฎศิลป์สร้างสรรค์ของชาวล้านนา โดยเริ่มจาก พ่อครูมานพ ยาระนะ ศิลปินแห่งชาติ สาขาการแสดงพื้นบ้านประจำปี พ.ศ. ๒๕๔๘ โดยฟ้อนขันดอกนั้นมีจุดประสงค์เพื่อใช้ในการแสดงการรำประกอบพิธีบูชาพระรัตนตรัย เพื่อให้เกิดความสงบร่มเย็นให้แก่บ้านเมืองโดย มีอุปกรณ์การแสดงเป็นขันดอก หรือพานใส่ดอกไม้แบบล้านนา ซึ่งตกแต่งเพื่อใช้ในการบูชาพระพุทธ พระธรรม และพระสงฆ์ในงานบุญพิธีทางศาสนา ฟ้อนขันดอกถือว่าเป็นศิลปะการแสดงที่มีเสน่ห์ที่สำคัญอย่างมากของชาวเหนือ มีการแสดงที่มีความสวยงามและมีท่าทางที่อ่อนช้อยและมีจังหวะ …

การฟ้อนของชาวล้านนาในอดีตประกอบไปด้วยลีลาท่าทางที่เลียนแบบหรือดัดแปลงแบบหรือแปลงมาจากธรรมชาติ มักมีลักษณะเป็นศิลปะตาม เผ่าพันธุ์โดยแท้จริง กล่าวคือเชื่องช้าแช่มช้อยสวยงามไม่มีลีลาท่ารำที่ซับซ้อนยุ่งยาก ไม่มีกฎเกณฑ์ข้อบังคับใด ๆ เป็นท่าง่ายๆสั้นๆมักแสดง เป็นชุดมีมากมายหลายรูปแบบ และขนานนามชุดการแสดงหรือกระบวนฟ้อนนั้นๆ ตามเชื้อชาติของผู้ฟ้อนซึ่งเรียกตามภาษาถิ่นพื้นเมืองว่า ช่างฟ้อน ( ออกเสียงว่า “ จ้างฟ้อน ” ) และหมายรวมกันไปหมดทั้งชายและหญิง ชาวพม่าจะเรียกการแสดงหรือการฟ้อนชุดนั้นว่า ฟ้อนม่าน …